Archeologia Krajobrazu
Specjalność:
Pojęcie krajobrazu było różnie definiowane przez antropologów, archeologów, filozofów, geografów, historyków i socjologów. Większość definicji ograniczała się do jego roli jako materialnej "manifestacji" relacji między człowiekiem a środowiskiem, za Carlem Sauerem (1925) stawiając niekiedy krajobraz "kulturowy" w opozycji do "naturalnego". Mimo wielu różnic dla wszystkich definicji wspólnym elementem jest uznanie za istotne ludzkiego (społecznego) charakteru krajobrazu. Krajowa ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami definiuje krajobraz kulturowy jako "przestrzeń historycznie ukształtowaną w wyniku działalności człowieka, zawierającą wytwory cywilizacji oraz elementy przyrodnicze".
Zadaniem archeologii krajobrazu jest identyfikacja i interpretacja kontekstu, morfologii i układu pozostałości materialnych, celem wyjaśnienia ludzkich zachowań i procesów kulturowych. Istotną jej cechą jest komplementarne podejście badawcze, archeologiczne i środowiskowe. Ten sposób działania stwarza szansę integracji różnych nurtów badawczych, mających na celu poznanie interakcji "człowiek – środowisko". Relacja ta miała wiele różnych odcieni i motywacji, nie tylko ekonomiczną, stanowiącą najczęściej punkt odniesienia generalizacji tworzonych przez archeologów.
Inspiracją stworzenia studium są nowe możliwości badań relacji człowiek – środowisko, obecnie nieporównywalnie większe, niż miało to miejsce kilkanaście czy nawet kilka lat temu. Przyczyniły się do tego rozwój współczesnej humanistyki, która wyposażyła nas w nowe perspektywy teoretyczne oraz postęp technologiczny, dostarczający nam coraz to nowych narzędzi, pozwalających badać i rekonstruować krajobraz kulturowy i naturalny minionych epok.
Celem studiów jest przekazanie ich uczestnikom podstaw wiedzy i umiejętności w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego, poczynając od najnowszych metod i technik badania tego dziedzictwa w przestrzeni krajobrazów: przyrodniczego, osadniczego i symbolicznego, po metody interpretacji uzyskiwanych wyników i tworzenia modeli generalizujących, pozwalających zrozumieć przebieg procesów kulturowych .
Wykładowcy, reprezentujący szeroki wachlarz nauk współpracujących z archeologią, będą przekazywać słuchaczom wiedzę o aktualnie stosowanych technikach badawczych w ich dziedzinach: geologii, geomorfologii, antropogeografii, antropologii, paleobotanice, palinologii, archeozoologii, dendrochronologii, dendrologii, geofizyce, fizyce, chemii, biologii molekularnej, informatyce. Archeolodzy zaprezentują we współpracy z firmami prywatnymi zastosowanie najnowszych technik prospekcyjnych i wykopaliskowych.
Studia adresowane są wszystkich zainteresowanych podnoszeniem kwalifikacji w zakresie archeologii i szeroko rozumianych nauk historyczny oraz nauk współpracujących w zakresie poznania przebiegu procesów kulturowych, to jest do archeologów, prowadzących badania wykopaliskowe, ale także do słuchaczy zajmujących się ochroną dziedzictwa kulturowego oraz planowaniem przestrzennym, w tym do samorządowców gmin i powiatów, urzędników administracji państwowej, muzealników, nauczycieli historii, animatorów kultury, członków stowarzyszeń kulturalnych, właścicieli i zarządców obiektów zabytkowych oraz architektów krajobrazu.
Program studiów obejmuje następujące przedmioty:
- teoria archeologii krajobrazu;
- zagadnienia z zakresu geologii, geomorfologii i hydrografii;
- palinologia, paleobotanika i dendrologia;
- paleozoologia i archeozoologia;
- topografia, fotogrametria i badania prospekcyjne (fotografia lotnicza; geofizyka – metody elektrooporowa, elektromagnetyczna, georadarowa, sejsmiczna i termowizyjna);
- metody analizy przestrzennej osadnictwa;
- zastosowanie technik informatycznych w badaniach osadniczych;
- przestrzenne formy osadnictwa;
- metody datowania (dendrochronologia, metoda 14C)
- metody analizy zabytków (petrografia, badania fizyko-chemiczne i izotopowe);
- przestrzeń sakralna;
- przestrzeń władzy;
- przestrzeń funeralna;
- antropologia fizyczna;
- archeologia molekularna;
Opis kwalifikacji uzyskanych po ukończeniu studiów:
Słuchacz posiądzie wiedzę i umiejętności w zakresie:
- archeologii krajobrazu, tzn. identyfikacji i interpretacji kontekstu, morfologii i układu pozostałości materialnych celem wyjaśnienia ludzkich zachowań i procesów kulturowych;
- metodyki badań wykopaliskowych;
- metodyki nauk współpracujących z archeologią w zakresie badań dziedzictwa kulturowego;
Warunki uzyskania świadectwa: Uzyskanie potwierdzenia opanowania wiadomości i umiejętności z przedmiotów realizowanych podczas Studiów (poświadczone wpisem zaliczono oraz oceną). Przygotowanie pracy z wybranego zakresu archeologii krajobrazu.
Termin rozpoczęcia i zakończenia studiów:
marzec 2013 – czerwiec 2014
zajęcia będą się odbywać przez trzy semestry
w pierwszy i trzeci weekend miesiąca (sobota i niedziela)
w godzinach rannych i popołudniowych
w siedzibie Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk Oddział we Wrocławiu, przy ul. Więziennej 6 (ulica boczna od Rynku, 5 minut pieszo od Rynku)
Ogólna liczba godzin dydaktycznych dla jednego uczestnika – 388 (po 45 min)
w tym:
liczba godzin zajęć teoretycznych (wykłady) – 298
liczba godzin zajęć praktycznych (ćwiczenia) – 80
seminarium dyplomowe – 10
ARCHEOLOGIA KRAJOBRAZU
Zadaniem archeologii krajobrazu jest identyfikacja i interpretacja kontekstu, morfologii i układu pozostałości materialnych, celem wyjaśnienia ludzkich zachowań i procesów kulturowych. Istotną jej cechą jest komplementarne podejście badawcze, archeologiczne i środowiskowe. Ten sposób działania stwarza szansę integracji różnych nurtów badawczych, mających na celu poznanie interakcji "człowiek – środowisko". Relacja ta miała wiele różnych odcieni i motywacji, nie tylko ekonomiczną, stanowiącą najczęściej punkt odniesienia generalizacji tworzonych przez archeologów.
Inspiracją stworzenia studium są nowe możliwości badań relacji człowiek – środowisko, obecnie nieporównywalnie większe, niż miało to miejsce kilkanaście czy nawet kilka lat temu. Przyczyniły się do tego rozwój współczesnej humanistyki, która wyposażyła nas w nowe perspektywy teoretyczne oraz postęp technologiczny, dostarczający nam coraz to nowych narzędzi, pozwalających badać i rekonstruować krajobraz kulturowy i naturalny minionych epok.
Celem studiów jest przekazanie ich uczestnikom podstaw wiedzy i umiejętności w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego, poczynając od najnowszych metod i technik badania tego dziedzictwa w przestrzeni krajobrazów: przyrodniczego, osadniczego i symbolicznego, po metody interpretacji uzyskiwanych wyników i tworzenia modeli generalizujących, pozwalających zrozumieć przebieg procesów kulturowych .
Wykładowcy, reprezentujący szeroki wachlarz nauk współpracujących z archeologią, będą przekazywać słuchaczom wiedzę o aktualnie stosowanych technikach badawczych w ich dziedzinach: geologii, geomorfologii, antropogeografii, antropologii, paleobotanice, palinologii, archeozoologii, dendrochronologii, dendrologii, geofizyce, fizyce, chemii, biologii molekularnej, informatyce. Archeolodzy zaprezentują we współpracy z firmami prywatnymi zastosowanie najnowszych technik prospekcyjnych i wykopaliskowych.
Studia adresowane są wszystkich zainteresowanych podnoszeniem kwalifikacji w zakresie archeologii i szeroko rozumianych nauk historyczny oraz nauk współpracujących w zakresie poznania przebiegu procesów kulturowych, to jest do archeologów, prowadzących badania wykopaliskowe, ale także do słuchaczy zajmujących się ochroną dziedzictwa kulturowego oraz planowaniem przestrzennym, w tym do samorządowców gmin i powiatów, urzędników administracji państwowej, muzealników, nauczycieli historii, animatorów kultury, członków stowarzyszeń kulturalnych, właścicieli i zarządców obiektów zabytkowych oraz architektów krajobrazu.
Program studiów obejmuje następujące przedmioty:
- teoria archeologii krajobrazu;
- zagadnienia z zakresu geologii, geomorfologii i hydrografii;
- palinologia, paleobotanika i dendrologia;
- paleozoologia i archeozoologia;
- topografia, fotogrametria i badania prospekcyjne (fotografia lotnicza; geofizyka – metody elektrooporowa, elektromagnetyczna, georadarowa, sejsmiczna i termowizyjna);
- metody analizy przestrzennej osadnictwa;
- zastosowanie technik informatycznych w badaniach osadniczych;
- przestrzenne formy osadnictwa;
- metody datowania (dendrochronologia, metoda 14C)
- metody analizy zabytków (petrografia, badania fizyko-chemiczne i izotopowe);
- przestrzeń sakralna;
- przestrzeń władzy;
- przestrzeń funeralna;
- antropologia fizyczna;
- archeologia molekularna;
Opis kwalifikacji uzyskanych po ukończeniu studiów:
Słuchacz posiądzie wiedzę i umiejętności w zakresie:
- archeologii krajobrazu, tzn. identyfikacji i interpretacji kontekstu, morfologii i układu pozostałości materialnych celem wyjaśnienia ludzkich zachowań i procesów kulturowych;
- metodyki badań wykopaliskowych;
- metodyki nauk współpracujących z archeologią w zakresie badań dziedzictwa kulturowego;
Warunki uzyskania świadectwa: Uzyskanie potwierdzenia opanowania wiadomości i umiejętności z przedmiotów realizowanych podczas Studiów (poświadczone wpisem zaliczono oraz oceną). Przygotowanie pracy z wybranego zakresu archeologii krajobrazu.
Termin rozpoczęcia i zakończenia studiów:
marzec 2013 – czerwiec 2014
zajęcia będą się odbywać przez trzy semestry
w pierwszy i trzeci weekend miesiąca (sobota i niedziela)
w godzinach rannych i popołudniowych
w siedzibie Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk Oddział we Wrocławiu, przy ul. Więziennej 6 (ulica boczna od Rynku, 5 minut pieszo od Rynku)
Ogólna liczba godzin dydaktycznych dla jednego uczestnika – 388 (po 45 min)
w tym:
liczba godzin zajęć teoretycznych (wykłady) – 298
liczba godzin zajęć praktycznych (ćwiczenia) – 80
seminarium dyplomowe – 10
Planowani wykładowcy: Jacek Banaszkiewicz, Andrzej Buko, Piotr Gunia, Marek Krąpiec, Mirosław Makohonienko, Daniel Makowiecki, Sławomir Moździoch, Łukasz Porzuczek, Leszek Słupecki, Błażej Stanisławski, Tomasz Stępnik, Adam Szynkiewicz, Maciej Trzciński, Przemysław Urbańczyk, Adam Walanus, Jacek Wrzesiński i inni, zależnie od frekwencji
menu
